Bajki terapeutyczne – jak je pisać?

Opublikowany przez Magda Dulęba-Basior

Każde dziecko miewa jakieś lęki… Niektóre z nich są dla rodzica dziwaczne lub nawet absurdalne. Nie jest o nich łatwo rozmawiać i je wyjaśnić, ponieważ dzieci często nie potrafią ich racjonalnie opisać. Są one jednak dla nich bardzo rzeczywiste i mogą na nie mocno wpływać.

Jednym ze sposobów pomocy dziecku z radzeniem sobie w trudnych sytuacjach jest czytanie bajek terapeutycznych. Oczywiście można się posiłkować gotowymi tekstami lub samodzielnie stworzyć taką bajkę dla naszego dziecka. Będziemy mieć pewność, że będzie ona niepowtarzalna. Samodzielne pisanie bajek daje nam możliwość dostosowania jej do konkretnej sytuacji, w jakiej znajduje się dziecko, a także do jego oczekiwań i możliwości przeżywania różnych sytuacji. W końcu to rodzic zna najlepiej własne dziecko. Bajki są wspaniałym sposobem do nawiązania bliskiej i emocjonalnej więzi z maluchem.

Jak tworzyć takie bajki?

Poniżej przedstawiam kilka istotnych elementów, które każda z bajek powinna w sobie zawierać:

- główny bohater bajki – To nie powinien być Twój szkrab, ale ktoś do niego podobny, aby dziecku łatwiej było się z nim utożsamić . Bohaterowi zmieniamy imię, ale zostawiamy wiek i płeć, podobne upodobania, zainteresowania, może bawić się takimi samymi zabawkami, mieć takie same zwierzątko. Bohater powiem również przeżywać podobne rozterki jak nasze dziecko i borykać się z podobnymi trudnościami.

– magia i bajkowość – Nie przesadzajmy z tym. Lepiej bajkę umieścić w realnych czasach, unikać wróżek i czarów. Im czasy w bajce są mocniej zbliżone do czasów, w których znajduje się dziecko, tym łatwiej będzie mu się utożsamić z głównym bohaterem. Poza tym rozwiązanie trudności powinno nastąpić poprzez pomoc osób bliskich, a nie czarów, tak jak to dzieje się w rzeczywistości.

– radzenie sobie z trudnościami – Warto pokazać dziecku, że dobrym sposobem radzenia sobie jest otwarta rozmowa. Dlatego dobrze, gdy w opowiadaniu pojawia się ktoś, komu bohater bajki się zwierza i z którym ustala jak można rozwiązać trudność. Niech porozmawiają o uczuciach i obawach. Dziecko często nie potrafi takich rzeczy nazywać – bajka pomoże mu to zrozumieć. Zachęci też do otwartych rozmów z rodzicami o swoich problemach.

– zakończenie – Bajki zawsze powinny mieć szczęśliwe zakończenie, ale nie nadmiernie moralizujące. Pouczanie na koniec może efekt bardziej zepsuć niż wzmocnić. Ta opowieść powinna dziecku towarzyszyć – dawać nadzieję i wiarę w swoje siły, że każdą trudność można rozwiązać.

– a co po bajce? – Na koniec można porozmawiać z dzieckiem o bajce, ale nie wyjaśniać jej znaczenia. Dziecko musi samodzielnie „przetrawić” to, co usłyszało. Można poprosić malucha, aby narysowało rysunek do sceny z bajki, która mu najbardziej przypadła do gustu. Dajmy dziecku czas na przemyślenie treści bajki, maluchy często dopiero po jakimś czasie chcą o trudnych dla nich kwestiach rozmawiać.

Życzę powodzenia w tworzeniu własnych bajek dla małych Szkrabków.

Magdalena Dulęba-Basior