DIAGNOZA I KONSULTACJA PSYCHOLOGICZNA/PSYCHOTRAUMATOLOGIA

Konsultacja diagnostyczna to rozmowa z psychologiem, której celem jest ustalenie głównego problemu osoby zgłaszającej się do gabinetu oraz określenie jej oczekiwań wobec pomocy psychologicznej. W wyniku konsultacji psycholog wskazuje, korzystając z własnej wiedzy i doświadczenia, adekwatny do problemu sposób pomocy:

  • diagnozę psychologiczną (w przypadku dziecka z trudnościami szkolnymi oraz emocjonalno-poznawczymi),
  • indywidualne konsultacje psychologiczne (w przypadku osób, które chcą pogłębić wiedzę o nieświadomych mechanizmach zachowania, wpływających negatywnie na ich sposób przeżywania świata, determinujących okresowe kryzysy życiowe, brak satysfakcji z życia rodzinnego i zawodowego),
  • rodzinne konsultacje (w przypadku rodzin borykających się z trudnościami wychowawczymi, trudnościami w relacjach, będących w kryzysie).

Diagnoza psychologiczna dziecka w wieku przedszkolnym, szkolnym i gimnazjalnym składa się z:

  • wywiadu psychologicznego przeprowadzanego z rodzicami dziecka (ewentualnie: analizy opisu funkcjonowania dziecka w szkole lub przedszkolu sporządzonego przez nauczyciela, pedagoga szkolnego),
  • obserwacji dziecka podczas badania psychologicznego i swobodnej aktywności w gabinecie psychologicznym,
  • rozwiązywania przez dziecko testów psychologicznych.

Diagnoza psychologiczna może dotyczyć następujących obszarów funkcjonowania dziecka:

  • Poziomu rozwoju intelektualnego,
  • Poziomu rozwoju emocjonalno – społecznego dziecka,
  • Sprawności procesów pamięci i uwagi,
  • Zaburzeń procesów lateralizacji,
  • Poziomu sprawności motorycznej i graficznej rąk,
Konsultacja psychotraumatologiczna – spotkanie wstępne skierowane dla osób, które doświadczyły wydarzenia traumatycznego, tzn. zagrażającego ich życiu lub zdrowiu lub będących świadkiem takiego wydarzenia u innych (pobicie, gwałt, poronienie, powódź, wypadek komunikacyjny, pożar; u dzieci także – rozwód rodziców, ciężki pobyt w szpitalu) oraz mierzą się z ich konsekwencjami doświadczając np.:
flashbacków, unikanie pewnych miejsc, osób i czynności kojarzonych z wydarzeniem, intensywnie zalewającego lęku, złości, wyrzutów sumienia, zmiany przekonań o bezpieczeństwie i zaufaniu do świata i ludzi, trudności ze snem, nadmiernej czujności i płochliwości; celem spotkania jest psychoedukacja nt. traumy i funkcji objawów PTSD, wsparcie emocjonalne oraz zaplanowanie możliwych form pomocy
Terapia psychotraumatologiczna dla osób od 15.r.ż – spotkania odbywające się regularnie raz w tygodniu po 50 minut oparte o pracę metodami takimi jak: Procedura Przedłużonej Ekspozycji, Procedura Przetwarzania Poznawczego, Krótkoterminowa Terapia Eklektyczna, Ekspozycyjna Terapia Narracyjna, dopasowanymi do możliwości i temperamentu klienta oraz specyfiki problemu, z którym zgłasza się do psychotraumatologa
Terapia psychotraumatologiczna dla dzieci- terapia odbywa się głównie poprzez zabawę i pracę z ciałem, ma na celu zapoznanie dziecka i jego opiekunów ze sposobami regulowania własnego układu nerwowego i odzyskanie poczucia bezpieczeństwa, powrót z trybu przetrwania do trybu rozwoju, odbarczenie z poczucia winy, wzmocnienie zasobów, przywrócenie adekwatnego poczucia sprawczości i chęci eksploracji świata przez dziecko